ผมเชื่อว่าหลายๆคนที่อ่านบทความนี้ คงว่างงานจริงๆ
ไม่งั้นไม่โผล่มา Blog นี้หรอก 555+ (ล้อเล่นนะครับ)
คือ พูดตรงๆผมก็เข้าใจอารมณ์คนตกงานเหมือนกันนะ ในช่วงนั้นรู้สึกเคว้งมาก เคว้งสุดๆ กำตังในกระเป๋าเงินก็มีเงินอยู่ 50-100 บาทเท่านั้น เที่ยวหางานทำตามที่ต่างๆเกือบรอบเมืองพิดโลกลเยก็ว่าได้ แต่ผมมักจะแวะไปที่สำนักงานจัดหางานพิษณุโลกอยู่เสมอ เพื่อไปดูงานตามบอร์ดประกาศสมัครงาน
เอาเข้าจริงๆ มีงานเพียบเลยครับ แต่ปัญหาส่วนมากที่เจอ คือ งานดีๆ ดัดวุฒิไม่ตรงกับเราซะงั้น แถมพอวุฒิตรง เกรดเฉลี่ยก็น้อยเสียเหลือเกิน (555+) ตัวแอดมิน เกรดตอนนั้นที่ 2.08 เองครับ ถือว่าเส้นยาแดงจริงๆ เป็นคนที่ขี้เกียจเรียนพอสมควร ก็อาศัยหางานอยู่แบบนั้น ตกงานได้ สองเดือน ก็ได้งานมา
เล่ามาถึงนี้ไม่พอพูดเรื่องงานนะครับ แต่มาคุยเรื่องขายของกันดีกว่า ตัวแอดเอง มีเพื่อนอยู่หลายคน ที่ค่อนข้างตกงานแบบถาวร ไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้ ไม่มีคนเอา แม้จะให้กรอกใบสมัครยังไม่ให้กรอกเลย ซึ่งเอาจริงๆ คือ นายจ้างไม่ถูกชะตาเอาเสียเลย ทำให้ตัวเพื่อนๆของแอดเอง ต้องดิ้นรนถึงที่สุด พยายามแล้วก็ไม่ได้สักที
แต่ความโชคร้ายก็เป็นความโชคดี เพื่อนของแอดเองก็ไปจับธุรกิจขายของมาครับ ขายได้กำไรดีมากๆ อาทิ เสื้อผ้ามือสอง พระ ครีม เครื่องสำอางค์ รองเท้า และอีกหลายๆอย่างที่ขายได้
สินค้าที่เพื่อนแอดมักไปดูหรือไปรับมาก็ตามที่ต่างๆ หักลบส่วนกำไรอยู่ที่ 25% ก็ถือว่ากำไรงามมากแล้ว ซึ่งเพื่อนของผมก็ยืนยันนอนยันนั้นเองว่าของที่เอามา ต้องราคาถูกกว่าตลาด และขายได้ 25% ขึ้นถึงจะดี ซึ่งตัวแอดก็ยังหาไม่เจอเหมือนกัน ว่าของชิ้นนั้นมันคืออะไร ถามไปก็ไม่ยักกะบอก เพราะกลัวแอดไปแย่งลูกค้า 555+
แต่เพื่อนแอดก็ไม่ได้ใจร้ายเกินไป ยังพอแนะแนวทางอยู่เหมือนกันว่าไปเอาสินค้าที่นี่สิ ของดีราคาถูกเพียบ ดูได้จากเวปเลย ยกกระสอบ มีของมากมายจริงๆ นั้นล่ะครับท่านผู้อ่าน จุดที่น่าสนใจอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องไปอ่านข้างบน ไปตามเวปที่บอกแล้วลองเลือกสินค้ามาขายดูกันครับ เพราะเจ้าตัวการันตีว่าของเขาถูกจริงๆ
และเจ้าตัวยังฝากเตือนด้วยว่า จะค้าขาย
ให้จำ 4P คือ Place Product Prize Promotion เข้าไว้และจะดีเอง
อีกทั้ง การลงทุนมีความเสี่ยง โปรดคิดให้ถีถ้วน
ยังไงก็ขอให้เพื่อนๆโชคดีครับ ว่าไปลองหาของขายมั่งดีกว่า
ไม่งั้นไม่โผล่มา Blog นี้หรอก 555+ (ล้อเล่นนะครับ)
คือ พูดตรงๆผมก็เข้าใจอารมณ์คนตกงานเหมือนกันนะ ในช่วงนั้นรู้สึกเคว้งมาก เคว้งสุดๆ กำตังในกระเป๋าเงินก็มีเงินอยู่ 50-100 บาทเท่านั้น เที่ยวหางานทำตามที่ต่างๆเกือบรอบเมืองพิดโลกลเยก็ว่าได้ แต่ผมมักจะแวะไปที่สำนักงานจัดหางานพิษณุโลกอยู่เสมอ เพื่อไปดูงานตามบอร์ดประกาศสมัครงาน
เอาเข้าจริงๆ มีงานเพียบเลยครับ แต่ปัญหาส่วนมากที่เจอ คือ งานดีๆ ดัดวุฒิไม่ตรงกับเราซะงั้น แถมพอวุฒิตรง เกรดเฉลี่ยก็น้อยเสียเหลือเกิน (555+) ตัวแอดมิน เกรดตอนนั้นที่ 2.08 เองครับ ถือว่าเส้นยาแดงจริงๆ เป็นคนที่ขี้เกียจเรียนพอสมควร ก็อาศัยหางานอยู่แบบนั้น ตกงานได้ สองเดือน ก็ได้งานมา
เล่ามาถึงนี้ไม่พอพูดเรื่องงานนะครับ แต่มาคุยเรื่องขายของกันดีกว่า ตัวแอดเอง มีเพื่อนอยู่หลายคน ที่ค่อนข้างตกงานแบบถาวร ไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้ ไม่มีคนเอา แม้จะให้กรอกใบสมัครยังไม่ให้กรอกเลย ซึ่งเอาจริงๆ คือ นายจ้างไม่ถูกชะตาเอาเสียเลย ทำให้ตัวเพื่อนๆของแอดเอง ต้องดิ้นรนถึงที่สุด พยายามแล้วก็ไม่ได้สักที
แต่ความโชคร้ายก็เป็นความโชคดี เพื่อนของแอดเองก็ไปจับธุรกิจขายของมาครับ ขายได้กำไรดีมากๆ อาทิ เสื้อผ้ามือสอง พระ ครีม เครื่องสำอางค์ รองเท้า และอีกหลายๆอย่างที่ขายได้
สินค้าที่เพื่อนแอดมักไปดูหรือไปรับมาก็ตามที่ต่างๆ หักลบส่วนกำไรอยู่ที่ 25% ก็ถือว่ากำไรงามมากแล้ว ซึ่งเพื่อนของผมก็ยืนยันนอนยันนั้นเองว่าของที่เอามา ต้องราคาถูกกว่าตลาด และขายได้ 25% ขึ้นถึงจะดี ซึ่งตัวแอดก็ยังหาไม่เจอเหมือนกัน ว่าของชิ้นนั้นมันคืออะไร ถามไปก็ไม่ยักกะบอก เพราะกลัวแอดไปแย่งลูกค้า 555+
แต่เพื่อนแอดก็ไม่ได้ใจร้ายเกินไป ยังพอแนะแนวทางอยู่เหมือนกันว่าไปเอาสินค้าที่นี่สิ ของดีราคาถูกเพียบ ดูได้จากเวปเลย ยกกระสอบ มีของมากมายจริงๆ นั้นล่ะครับท่านผู้อ่าน จุดที่น่าสนใจอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องไปอ่านข้างบน ไปตามเวปที่บอกแล้วลองเลือกสินค้ามาขายดูกันครับ เพราะเจ้าตัวการันตีว่าของเขาถูกจริงๆ
และเจ้าตัวยังฝากเตือนด้วยว่า จะค้าขาย
ให้จำ 4P คือ Place Product Prize Promotion เข้าไว้และจะดีเอง
อีกทั้ง การลงทุนมีความเสี่ยง โปรดคิดให้ถีถ้วน
ยังไงก็ขอให้เพื่อนๆโชคดีครับ ว่าไปลองหาของขายมั่งดีกว่า